(آیا میتوانیم انتخاب کنیم؟)ما هرگز نباید با فلسفه پوچی که عنوان می‌کند ما فقط قربانیان نگون بخت و مغلوب عواملی چون وراثت، حوادث زندگی و محیط پیرامون خود هستیم ،چشم بصیرت خویش را ببندیم. چنین نظریه ای معتقد است که این عوامل، یگانه نیروهایی هستند که برای ما تعیین و تکلیف می کنند.راهی که این نظریه پیش پای ما می گذرد مسیر آزاد نیست . باید باور داشته باشیم که به راستی ما حق انتخاب داریم.به عنوان الکلی های فعال (در مصرف الکل) اختیار نوشیدن را از کف دادیم، ما قربانیان جبری بودیم که گویی فرمان می داد باید دوشادوش هلاکت به راه خود ادامه دهیم. سرانجام تصمیماتی گرفتیم که برایمان بهبودی به ارمغان آورد. به این باور رسیدیم که به تنهایی در برابر الکل قدرتی نداشتیم. بدون شک، این یک انتخاب بود و در نوع خود، دشوار ترین کار. هنگامی که به تمرین قدم های دوازده گانه الکلی های گمنام اشتیاق پیدا کردیم به این باور رسیدیم که یک قدرتی برتر می تواند سلامت عقل را به ما بازگردانند. خلاصه کلام آنکه ما خود انتخاب کردیم که اشتیاق و تمایل داشته باشد و این انتخاب همواره بهترین انتخاب ما بوده است.